Przemówienie do młodzieży przed siedzibą arcybiskupa w Krakowie

—Witaj w domu! Dziękujemy!
— Ja też Panu Bogu dziękuję, że mi pozwolił jeszcze tutaj raz być w Krakowie, i to właśnie z taką posługą, z posługą dzisiejszego dnia, to znaczy konsekracji bazyliki Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Te Łagiewniki głęboko weszły w moją pamięć od czasów robotniczych, od okupacji.
— Dziękujemy, dziękujemy!
— Ja też wam bardzo, bardzo serdecznie dziękuję!
— Kochamy Ciebie!
— Od pierwszego spotkania tu, w tym oknie, minęły 23 lata i mnie 23 lata przybyły. I ci, którzy wtedy, 23 lata temu, byli tu pod tym oknem na Franciszkańskiej, mają też 23 lata więcej!
—Też są młodzi!
— Nic nie poradzimy! Jak są młodzi, to są młodzi. Nie ma wyjścia.
— «Sto lat»...
— I Pietrek, co tu stoi, też mu te 23 lata przybyło. Nic nie poradzimy. Jest tylko jedna rada na to. To jest Pan Jezus. «Jam jest zmartwychwstanie i życie», to znaczy — pomimo starości, pomimo śmierci — młodość w Bogu. I tego wam wszystkim życzę. Całej młodzieży krakowskiej i polskiej, i na świecie.
— Kochamy Ciebie! Pobłogosław!
— Dziękuję wam za odwiedziny. Przyjdźcie jutro znów! Na dziś i na jutro niech wam Bóg błogosławi. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Z Bogiem!