Informations
Archive description
Content of the document
Edmund Casimir Szoka,
Kardynał Świętego
Kościoła Rzymskiego,
Przewodniczący Papieskiej Komisji
ds. Państwa Watykańskiego
Całym sercem ogarniam umiłowany lud Śląska, który przez tysiąc lat trwał przy Kościele katolickim, dochowywał mu wierności nawet pośród wielkich utrapień, nieustannie odnawiał w ciągu wieków swą gorliwość i pomnażał liczbę wiernych.
Jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą (Ps 1, 3), Kościół wrocławski tak bardzo obfituje w duchowe owoce, że Bóg tylko może wiedzieć, ilu wydał on biskupów, kapłanów, braci i sióstr zakonnych oraz nowych rodzin zakonnych, ilu też wydał chrześcijańskich mistrzów teologii, filozofii, sztuki i literatury oraz ludzi podejmujących gorliwie dzieła miłosierdzia.
W średniowieczu bardzo przyczynił się tam do rozwoju religii książę Henryk I wraz ze swoją świętą małżonką Jadwigą, przesławną patronką całego Śląska. Trzeba również wspomnieć o gorliwym i wytrwałym dziele ewangelizacji przez wieki prowadzonym przez liczne zakony i zgromadzenia, pośród których jaśnieją niczym drogocenne klejnoty bł. Czesław, niebieski patron miasta Wrocławia, i św. Teresa Benedykta od Krzyża, którą w ubiegłym roku ogłosiłem Patronką Europy.
Teraz więc, gdy dowiaduję się, że archidiecezja wrocławska, będąca pierwszą strukturą kościelną na Śląsku, ma z radością obchodzić tysiąclecie swego ustanowienia, chętnie korzystam ze sposobności, aby jako ten, który sprawuje urząd Najwyższego Pasterza Kościoła, wyrazić wdzięczność i najwyższe uznanie temu ludowi tak szlachetnemu, pracowitemu i na wskroś chrześcijańskiemu.
Zwracam się zatem do Ciebie, Czcigodny Bracie, gdyż postanowiłem posłać Cię do miasta Wrocławia, abyś jako legat specjalny przewodniczył świętym obrzędom, pozdrowił zgromadzonych w moim imieniu, godnymi pochwałami uczcił cały lud Śląska oraz zachęcił go do strzeżenia wiary i gorliwego przekazywania jej dzieciom.
Szczególnie serdeczne pozdrowienie przekaż memu czcigodnemu bratu Henrykowi Romanowi Gulbinowiczowi, pasterzowi archidiecezji wrocławskiej, który jako następca wielu prawdziwie godnych pasterzy — pragnę wspomnieć spośród nich przynajmniej kardynałów Diepenbrocka, Förstera, Koppa, Bertrama i Kominka — z wielką gorliwością kontynuuje ewangeliczne dzieło.
Jestem pewien, że znakomicie wywiążesz się z tego zadania, gdyż wielokrotnie już reprezentowałeś mnie w różnych misjach. Wzywając przeto dla Ciebie wstawiennictwa Bożej Rodzicielki Dziewicy Maryi oraz wszystkich błogosławionych ziemi śląskiej, z wielką radością udzielam Ci Apostolskiego Błogosławieństwa jako rękojmi łask Bożych i na znak mojej miłości, Ty zaś przekaż je wszystkim umiłowanym synom Śląska.
Watykan, dnia 10 czerwca 2000 r., w dwudziestym drugim roku mojego Pontyfikatu.
