W obliczu dramatycznej sytuacji w Ziemi Świętej pragnę raz jeszcze zwrócić się z apelem do całego Kościoła, aby wszyscy wierzący jeszcze żarliwiej modlili się za społeczeństwa nękane przemocą o niespotykanej dotąd sile. Właśnie w tym czasie, gdy serca chrześcijan zwracają się ku miejscom, gdzie Pan Jezus cierpiał, umarł i zmartwychwstał, docierają do nas coraz bardziej tragiczne wiadomości, które pogłębiają niepokój opinii publicznej, dając obraz niepowstrzymanej fali nieludzkiego okrucieństwa.

W obliczu nieustępliwej zawziętości, która obie strony konfliktu prowadzi na drogę odwetu i zemsty, zaniepokojeni ludzie wierzący odczuwają potrzebę żarliwej modlitwy do Boga, bo tylko On jest w stanie przemienić serce człowieka, nawet najbardziej zatwardziałe.

W przyszłą niedzielę, 7 kwietnia, Kościół będzie przeżywać w sposób szczególny tajemnicę Miłosierdzia Bożego, dziękując Temu, który wziął na siebie nędzę naszego człowieczeństwa. Czyż nie jest to niezwykle odpowiednia okazja do tego, by skierować do Nieba wspólną modlitwę o przebaczenie i miłosierdzie oraz wyprosić u Serca Bożego specjalną łaskę dla tych, którzy, nie licząc się z kosztami, mogą i powinni podjąć właściwe kroki, aby doprowadzić strony konfliktu do sprawiedliwego porozumienia, respektującego prawa i godność wszystkich?

Dlatego chciałbym Cię prosić, czcigodny Bracie, abyś — w sposób, który uznasz za najbardziej stosowny — powiadomił pasterzy różnych Kościołów partykularnych o tym moim pragnieniu i zaprosił ich do wspólnej modlitwy w przyszłą niedzielę, w tej godzinie tak bardzo groźnej dla całej ludzkości. Oby dzięki temu mogło dotrzeć do drogiej wierzącym trzech monoteistycznych religii ziemi przesłanie autentycznego i trwałego pokoju.

Z tym życzeniem, płynącym z głębi mojego serca, udzielam Tobie oraz wszystkim braciom w biskupstwie mego specjalnego Apostolskiego Błogosławieństwa.

Watykan, 4 kwietnia 2002 r.

dialog międzyreligijny,