Homilia z mszy w 25-lecie wyboru na papieża

Informations
Collection: 2003
Available languages: PL
Archive description
Copyrights
Notes
Archive description
Identification:
Reference code: N/5/2003/1304
Title: Homilia z mszy w 25-lecie wyboru na papieża
Date: 2003-10-16
Place: Watykan
Category: Homilie
Subtitle:
Podejmuję zadania wyznaczone przez Chrystusa
General:
Persons index:
Geographical index:
Date:
Make comments
Content of the document

1. «Misericordias Domini in aeternum cantabo — Na wieki będę opiewał miłosierdzie Pana...» (por. Ps 89 [88], 2). Dwadzieścia pięć lat temu w sposób szczególny doświadczyłem Bożego miłosierdzia. Oto, głosem Kolegium Kardynalskiego, zmartwychwstały Chrystus rzekł do mnie, jak ongiś do Piotra nad jeziorem Genezaret: «Paś owce moje» (J 21, 16). A w mojej duszy brzmiało echo pytania, które wtedy usłyszał Piotr: «Czy Mnie miłujesz? Czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» (por. J 21, 15-16). Jak po ludzku mogłem nie odczuwać lęku? Jak mogła nie zaciążyć odpowiedzialność tak wielka? Trzeba było z całą mocą odwołać się do miłosierdzia, aby na pytanie: «Czy przyjmujesz?», z ufnością odpowiedzieć: «W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa mojego Pana, zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła — świadom wielkich trudności — przyjmuję».

Dziś dzielę się z wami, drodzy bracia i siostry, tym doświadczeniem, które trwa już ćwierć wieku. Każdego dnia odbywa się w mym sercu ten dialog Jezusa z Piotrem, a w duchu wpatruję się w to łaskawe spojrzenie zmartwychwstałego Chrystusa. On, świadomy mej ludzkiej ułomności, ośmiela mnie, bym z ufnością jak Piotr odpowiadał: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham» (J 21, 17), i bym podejmował zadania, jakie On sam mi powierzył.

2. «Dobry pasterz daje życie swoje za owce» (J 10, 11). Apostołowie, słysząc te słowa Chrystusa, nie wiedzieli, że mówił o sobie. Nie wiedział nawet Jan, Jego umiłowany uczeń. Zrozumiał to dopiero na Kalwarii, u stóp krzyża, widząc, jak w milczeniu oddaje życie «za swoje owce».

A gdy nadszedł dla niego oraz dla innych apostołów czas, by podjęli tę misję, przypomnieli sobie Jego słowa. Zdawali sobie sprawę, że zadanie, które im powierzył, będą mogli wypełnić tylko dlatego, że On sam — jak zapewnił — będzie w nich działał. Był tego świadom zwłaszcza Piotr, «świadek Chrystusowych cierpień» (1 P 5, 1), gdy napominał starszych Kościoła: «paście stado Boże, które jest przy was» (1 P 5, 2).

Tak też w ciągu wieków następcy apostołów, prowadzeni przez Ducha Świętego, kontynuują zadanie gromadzenia Chrystusowej owczarni i przewodzenia jej w drodze do Królestwa niebieskiego, świadomi, że mogą wziąć na siebie tak wielką odpowiedzialność tylko «przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie».

Ta świadomość towarzyszyła także mnie, gdy Pan mnie wezwał, bym pełnił misję apostoła Piotra w tym umiłowanym mieście, służąc całemu światu. Dlatego od początku pontyfikatu moje myśli, modlitwy i działania ożywia jedno pragnienie: dawać świadectwo o tym, że Chrystus Dobry Pasterz jest obecny i działa w swoim Kościele; że wciąż szuka każdej owcy, która się zagubiła, zabłąkaną doprowadza z powrotem do owczarni, opatruje skaleczoną, umacnia słabą i chorą, a mocną ochrania. Z tego względu od pierwszego dnia nie przestawałem zachęcać: «Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa i przyjąć Jego władzy!» I dziś powtarzam z mocą: «Otwórzcie drzwi Chrystusowi!» Pozwólcie Mu się prowadzić. Zaufajcie Jego miłości!

3. Podczas inauguracji pontyfikatu prosiłem: «Pomóżcie Papieżowi i wszystkim, którzy pragną służyć Chrystusowi, a mocą Jego władzy — służyć człowiekowi i całej ludzkości». Dziś, gdy wraz z wami dziękuję Bogu za te dwadzieścia pięć lat działania Jego łaski, odczuwam szczególną potrzebę wyrażenia wdzięczności także wam, drodzy bracia i siostry w Rzymie i na całym świecie, którzy na różne sposoby odpowiadaliście i odpowiadacie na tę prośbę. Jeden Pan Bóg wie, ile modlitw, ile cierpień i ofiar poświęcono, aby wesprzeć moją posługę Kościołowi; ile życzliwości, dobrych słów i oznak jedności podtrzymywało mnie na duchu każdego dnia. Niech dobry Bóg obficie wszystkim to wynagrodzi! Proszę was, drodzy bracia i siostry, nie ustawajcie w tym wielkim dziele miłości dla Następcy św. Piotra. Raz jeszcze proszę, pomagajcie Papieżowi i wszystkim, którzy pragną służyć Chrystusowi, służyć człowiekowi i całej ludzkości.

Project implemented by: 659bb51b-f11c-48e0-a99a-3bb0565607ab
Project co-financed by: 49fb2d2c-eda7-4c63-a535-e56a3f11b088
Patronage: a8c590a9-3d08-4a4b-9229-dd4a0ed18bd5
Partners:
cd4915b3-16ea-4c23-badf-b443f8910d4f
e29b7cad-59cd-4074-9f30-75998a58f94f
5551a6a7-2bef-46f1-be41-c1f7a1ab3968
f3c6a8e0-ee99-4dca-8d8a-96fe00eb6bfc
24b44287-f100-495e-8c1b-f75634d7408c
63b99bd6-cc52-481c-a3c8-20972c4c8aa2
cf967c3c-9ef7-4c65-b6a0-e83c9c106218
4d35ddd8-0a7f-44c4-bc55-1cb1283c2e2f
cde033da-3b35-482a-8654-5122af1cc68e
650c71ba-2be9-480f-a302-aa2f0cf62d83
40ed0768-6507-4a2b-b805-d9278ae7a5bd
99b7ee7e-82fd-484f-bfe6-2615dca8a026
e0d82d40-cf5c-420c-9672-abb19ce71e07
174354ba-a0e9-4596-baf6-47bf9606482b
8796ad48-743b-4784-90aa-3a7961603afe
1d83713a-4602-47eb-ac44-2f2d0bea630e