Rozważanie na zakończenie Drogi Krzyżowej "Krzyż jest drogą życia"

2. Teraz przyszliśmy do rzymskiego Koloseum. Droga Krzyżowa. Chrystus powiedział: „Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien” (Mt 10, 38). Powiedział to do swoich uczniów, bezpośrednich i późniejszych. Mówi to do nas – swoich uczniów w dniu dzisiejszym. 

Przyszliśmy do Koloseum, które mówi nam o Rzymie starożytnym. Tu Krzyż wstępował w życie i śmierć pierwszych chrześcijan. Oddawali swe życie, aby dawać świadectwo Chrystusowi. Krzyż Chrystusa wypełniał ich śmierć Jego Śmiercią. Krzyż wypełnił ich śmierć niewysłowionym Życiem: Jego Życiem. „Kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je” (Mk 8, 35). Oddawali swe życie i znajdowali swe życie w Chrystusie. Ave Crux.

3. Trwa adoracja Krzyża poprzez pokolenia. Nasze stulecie – wiek XX – poznało gorycz prześladowań w nowych „koloseach” na różnych miejscach Europy i świata, na "Wschodzie i na Zachodzie. 

Po wiekach przyszli inni, którzy – jak tamci w rzymskim Koloseum – adorują Krzyż ofiarą ze swego życia i obejmują go ostatecznym świadectwem męczeństwa. Chrześcijanie, którzy poszli na śmierć, wołając Ave Crux. A ich śmierć – przez Krzyż Chrystusa – staje się posiewem nowego Życia. 

Ecce lignum Crucis.

4. Drodzy bracia i siostry, przychodzimy do Koloseum na Drogę Krzyżową. Krzyż jest także drogą. Chrystus sam powiedział: „Jeśli kto chce iść za Mną, (...) niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!” (Łk 9, 23). Więc Krzyż jest drogą. Jest drogą życia codziennego. Jest poniekąd tego życia tworzywem. Pod iluż postaciami ów „krzyż na każdy dzień” bywa udziałem każdego z nas? Różnie też bywa nazywany. Często jednak człowiek wzdryga się, aby go nazwać tym właśnie imieniem: „krzyż”. Szuka innych określeń, innych słów. 

A jednak to imię zawiera całą pełnię treści i sensu. Jest to słowo zbawcze. W tym słowie „krzyż” Syn Boży objawia w całej pełni człowiekowi prawdę o nim samym, prawdę o jego powołaniu¹. Objawia tę prawdę każdemu człowiekowi, a zwłaszcza temu, który cierpi. 

Słowo „krzyż” objawia człowiekowi, który cierpi, że nie jest sam. Jest z nim Ten, który pierwszy przyjął Krzyż. Ten, który przez swój Krzyż zbawił świat.

5. Ecce lignum Crucis... Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Venite adoremus.

W Wielki Piątek Kościół prosi wszystkich, aby przyjęli zbawcze orędzie Chrystusowego Krzyża. Jest ono „mocą Bożą i mądrością Bożą” jak głosi św. Paweł (1 Kor 1, 24). Są w nim zawarte całe dzieje człowieka na ziemi, każdego i wszystkich. Jest w nim zawarta nadzieja życia i nieśmiertelności. Chrystus mówi całemu stworzeniu świata, mówi każdemu z nas: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12, 32). 

Ave Crux! Ave verum Corpus natum de Maria Virgine, vere passum, immolatum in Cruce pro homine... Esto nobis praegustatum mortis in examine. Amen!