Przesłanie z okazji kapituły generalnej Zakonu Braci Kaznodziejów (dominikanów)

Cieszę się, że tym razem, po raz pierwszy w historii, Kapituła Generalna odbywała się w Krakowie, a szczególnym jej patronem był św. Jacek, tak bardzo związany z tym umiłowanym miastem. Ufam, że w Waszych rozważaniach nie brakowało nawiązań do apostolskiej gorliwości tego Apostoła ziem słowiańskich, które przewędrował od Gdańska do Kijowa, nie tylko głosząc Ewangelię, ale także osobistą świętością dając świadectwo Chrystusowej miłości. Jutro, gdy w liturgii będziemy wspominać tego Świętego, w sposób szczególny będę modlił się, aby jego duch towarzyszył i umacniał dominikańskich konfratrów, którzy dziś podejmują tę samą misję na wszystkich kontynentach.

Działalność apostolska dominikanów zawsze wiązała się z «posługą myślenia», której wyrazem była troska o zgłębianie różnych gałęzi wiedzy i próby podejmowania z nimi dialogu na płaszczyźnie filozoficznej i teologicznej. Kraków, z jego Uniwersytetem, był przez wieki szczególnym świadkiem tej posługi. Jej kontynuację zawierzam Wam dzisiaj, aby pokolenia naszego wieku mogły obficie czerpać z prawdziwej mądrości i by stawały się coraz bardziej duchowo wolne, zdolne do podejmowania odpowiedzialności za godność osoby ludzkiej we wszelkich przejawach życia indywidualnego i społecznego.

Matce Bożej Różańcowej polecam Ojca Generała, Członków Kapituły i wszystkich dominikanów. Niech Jej wstawiennictwo wyprasza Waszemu Zakonowi wszelkie dary Boże, aby w pokoju mógł rozwijać się i owocnie służyć Kościołowi. Z serca wszystkim błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Castel Gandolfo, 16 sierpnia 2004 r.