Informacje
Zbiór: Centrum Myśli Jana Pawła II
Dostępne języki: PL
Opis archiwalny
Prawa autorskie
Notatki
Opis archiwalny
Identyfikacja:
Sygnatura obiektu: 419/I/3/6
Tytuł: Praca (kliknij i odsłuchaj)
Data: 2025-01-28
Rozmiar i nośnik: 46,1 MB; MP4
Twórca: Centrum Myśli Jana Pawła II
Repozytorium: Centrum Myśli Jana Pawła II
Zawartość: Marzy nam się wygodne, dostatnie życie – zagraniczne wycieczki, większe mieszkanie, markowe kosmetyki, elektryczny samochód… Ale na te wszystkie dobra musimy zarobić, więc o pracy zwykle myślimy w kontekście lepszego bądź gorszego dochodu.
Wojtyła namawia do tego, by o pracy nie myśleć tylko w kategoriach ekonomicznych. Człowiek pracując działa na wzór Boga, jako Jego obraz; to włączenie do współdziałania i współtworzenia świata, zaproszenie do panowania nad ziemią. Praca to nie tylko sposób na zaspokojenie potrzeb, ale przede wszystkim powołanie do rozumnego korzystania z dóbr i dbania o to, co zostało nam powierzone. Takie spojrzenie na pracę zmienia perspektywę i pozwala zrozumieć jej pozamaterialny sens.
Kiedy Karol Wojtyła został arcybiskupem powierzył swojej przyjaciółce Wandzie Półtawskiej, pasjonującej się psychiatrią, odpowiedzialną funkcję głównego doradcy w duszpasterstwie rodzinnym. Pisała wtedy: „Wymyka mi się to z rąk, za dużo ludzkich spraw!”, „Jestem tak bardzo aktywna, jak nie byłam nigdy, pracuję bez przerwy”. Czuła jednak, że ma zadanie do wykonania: „w tym znerwicowanym świecie XX wieku ukazać Bożą oś integracji. Chyba nie mogę przestać być psychiatrą?”. Te przemyślenia wysłała swojemu duchowemu przewodnikowi. Wojtyła dopisał na marginesie dwa wykrzykniki i trzy słowa: „To Twoje powołanie”.
Praca to nie tylko etat, ale również edukacja, obowiązki domowe takie jak wychowywanie dzieci i opieka nad starszymi, a także wolontariat. Wojtyła rozumiał pracę jako każdą działalność wykonywaną przez człowieka, niezależnie od jej charakteru. Zwracał uwagę, że celem każdej pracy, zawsze pozostaje człowiek.
Błędem jest mierzenie wartości człowieka przez pryzmat wykonywanej pracy. Choć wartość różnych prac może być różna, to ocena powinna dotyczyć samej pracy, a nie człowieka, który ją wykonuje. Człowiek nigdy nie powinien być narzędziem w procesie produkcji – on jest najcenniejszym zasobem, zawsze aktywnym podmiotem, sprawcą.
Praca to nie tylko przykry obowiązek, z którym wiąże się trud i wysiłek. To także możliwość rozwoju, doskonalenia umiejętności, kształtowania charakteru, , a przede wszystkim realizacja życiowego powołania. Wojtyła bardzo podkreślał społeczny wymiar pracy, gdzie wysiłek każdego człowieka łączy się z działaniami innych, tworząc sieć wzajemnych zależności. To właśnie działanie z innymi i dla innych przyczynia się do dobra jednostki, rodziny i wspólnoty.
AUTOR TEKSTU: Marta Dzienkiewicz
LEKTOR:
Łukasz Wacławek
Hasła ogólne:
Indeks osobowy:
Zgłoś uwagi
Projekt zrealizowany przez: 
Projekt współfinansowany przez: 
Patronat: 
Partnerzy: 
