Informacje
Opis archiwalny
Treść dokumentu
[tekst nie autoryzowany, spisany przez KAI na podstawie nagrania magnetofonowego:]
Przed błogosławieństwem końcowym pragnę serdecznie podziękować wszystkim za ich obecność, za uczestniczenie w Najświętszej Ofierze, w tym olbrzymim upale. Pragnę skierować słowo pozdrowienia do uczelni i szkół. Pozdrawiam Katolicki Uniwersytet Lubelski oraz jego filię w Stalowej Woli. Pozdrawiam Sandomierskie Wyższe Seminarium Duchowne, Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie i włączony w nią Instytut Teologiczny w Sandomierzu, Studium Generale Sandomiriense, nauczycieli i uczniów wszystkich szkół. W sposób szczególny zwracam się do tych szkół, które noszą imię św. Jadwigi Królowej.
Sługa Boży, komandor Władysław Miegoń z Samborca i urodzony
w Tuszowie Narodowym, generał Władysław Sikorski kierują moje myśli ku Wojsku
Polskiemu.
[Okrzyki: Niech żyje Papież! Śpiewy: Sto lat!]
Pozdrawiam żołnierzy, podoficerów, oficerów, generałów wraz z biskupem polowym i kapelanami. Pozdrawiam także żołnierzy ze Słowacji. Czołem żołnierze!
Pozdrowieniom orkiestr, chórów, scholi, zespołów śpiewaczych niech towarzyszy wspomnienie Mikołaja Gomółki, kompozytora melodii do Psalmów w przekładzie Jana Kochanowskiego z Czarnolasu. Pozdrawiam kolejarzy, leśników, strażaków, pracowników Poczty Polskiej, policję, służby porządkowe, lekarzy, pielęgniarki, członków Polskiego Czerwonego Krzyża, przewodników po Sandomierzu i okolicach.
Wspomnienie uczestnika walk powstańczych na sandomierskiej ziemi, św. Brata Alberta Chmielowskiego kieruje moje serce do żołnierzy Armii Krajowej, do Sybiraków, do byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Zawsze jesteście obecni w moim sercu i modlitwie.
Osobne słowa pozdrowienia kieruję do sadowników, ogrodników, rolników, do przedstawicieli różnych organizacji i stowarzyszeń, a widzę ich tu bardzo wielu. Widzę wiele napisów. Między innymi napis z Dukli: „Dukla pamięta, Dukla dziękuje”.
Pozdrowienia młodzieży z dziećmi łączę z postacią szeroko znanej
w całej okolicy Teresy Morsztynówny, która w swoim młodym życiu
realizowała Jezusowe słowa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga
oglądają”. Pozdrawiam harcerzy z ich starodawną tradycją służby Bogu
i Ojczyźnie. Witam pielgrzymów z Ukrainy
i Białorusi, z archidiecezji wileńskiej i przemyskiej, diecezji
kieleckiej, radomskiej, rzeszowskiej oraz wszystkich, którzy przybyli na dzisiejsze
spotkanie. Raz jeszcze dziękuję Bożej Opatrzności za to, że mogę odwiedzić
Sandomierz i diecezję sandomierską.
[Okrzyki: Dziękujemy!]
Łączy się z tą ziemią wiele wspomnień z czasów mego pasterzowania w Krakowie, przywołuję na pamięć zwłaszcza uroczystości milenijne i jubileusz 150-lecia istnienia diecezji sandomierskiej, która przez siedem stuleci stanowiła część Kościoła krakowskiego. Udzielając błogosławieństwa na zakończenie naszej eucharystycznej celebry pragnę podziękować za wszelkie dobro, jakiego od tej diecezji i od jej społeczności doznałem w ciągu całej mojej posługi pasterskiej, dawnej w Krakowie i obecnej na Stolicy Piotrowej. Bóg zapłać”.
[Okrzyki: Dziękujemy.]
