Przesłanie do młodzieży uczestniczącej w drodze krzyżowej w ŚDM w 1995 r.

2. W niezbadanej tajemnicy Bożego planu "Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas" (J 1, 14), przyjęło ludzkie ciało, narodziło się z Maryi Dziewicy, a przez swoją śmierć na krzyżu na powrót przywiodło do Ojca nas - ludzi zbuntowanych i grzesznych - abyśmy mogli żyć z niezawodną nadzieją zmartwychwstania.

Nawet sam sposób Jego «odejścia» był przewidziany w zamyśle Ojca. Czytamy w Ewangelii: "Żołnierze (...) narzucili na Niego płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę (...). Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego (...). A gdy Go wyszydzili, (...) odprowadzili Go na ukrzyżowanie" (Mt 27, 27-31).

3. Oprawcami są ci wszyscy, którzy czynią zło przed Bogiem. Czasem wydaje się wręcz, że zło przeważa i że ludzie nie potrafią go powstrzymać. Młodzi pytają, co można uczynić w obliczu tak wielkiego cierpienia, tak wielkiej niesprawiedliwości, tak powszechnej przemocy i śmierci.

Odkrywamy odpowiedź na to pytanie, gdy przyglądamy się innym osobom uczestniczącym w dramacie męki.

Ewangelie opowiadają o człowieku imieniem Szymon, którego «przymusili, żeby niósł krzyż Jego» (Mt 27, 32), oraz o płaczących niewiastach, które towarzyszyły Mu przez całą drogę aż do miejsca ukrzyżowania (por. Mt 27, 55 i in.). Tradycja wspomina o kobiecie imieniem Weronika, która chustą otarła twarz Jezusa. Ewangelia św. Jana opowiada, że "obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena» (J 19, 25), a także "uczeń, którego miłował» (por. J 19, 26).

Wierni nie opuścili Syna Bożego ukrytego pod postacią cierpiącego Syna Człowieczego.

Także dla nas Jezus na krzyżu staje się ostateczną próbą naszej wiary i sądem Bożym nad naszymi czynami.

4. X Światowy Dzień Młodzieży jest dniem solidarności z cierpiącym narodem Ruandy. Przygnieceni straszliwą potęgą zła, które na nich spadło, nasi bracia i siostry z Ruandy potrzebują waszej pomocy materialnej, ale potrzebują też wsparcia duchowego, aby odzyskać poczucie własnej godności synów i córek Boga żywego. Niech doda im odwagi świadomość, że wy pomagacie im przez wasze wyrzeczenia i że są one znakiem waszej prawdziwej troski o braci i siostry, którzy żyją daleko, ale nie zostali zapomniani.

Do każdego z was skierowane jest wezwanie zawarte w słowach Chrystusa: "Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!" (Łk 9, 23): ten krzyż oznacza odrzucenie mentalności sprzecznej z nauczaniem Jezusa; wyrzeczenie się pragnień i postaw niegodnych uczniów Chrystusa. Jesteście wezwani, aby otworzyć swoje życie na działanie przemieniającej łaski, która wypływa z krzyża Chrystusa - zwłaszcza przez przyjęcie sakramentu pokuty i pojednania. Wśród was jest wielu kapłanów, którzy udzielając wam tego sakramentu, staną się narzędziami Chrystusowej miłości i przebaczenia.

5. Panie Jezu Chryste, podczas Ostatniej Wieczerzy powiedziałeś: "jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was" (J 16, 7). Ześlij Ducha Świętego na tych młodych ludzi, aby ich nauczył, jak kochać Twój krzyż oraz ten krzyż, który został dany każdemu z nich. Pomóż im iść wiernie za Tobą drogą wiodącą na Kalwarię, drogą prowadzącą ku zmartwychwstaniu i dalej - tam, gdzie Ty "siedzisz po prawicy Ojca".

Stamtąd, o Panie, ześlij Ducha Świętego do serc młodych zgromadzonych w Manili na X Światowym Dniu Młodzieży! Niech On pomoże im odpowiedzieć wielkodusznie i bez lęku na Twoje powołanie: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam" (J 20, 21). Uczyń to ku chwale Boga Ojca. Amen.